ΛΑΓΚΆΡΝΤ ΚΑΙ ΈΛΛΗΝΑΣ

Τι περηφάνια ειν’ αυτή ‘Ελληνα που σε δέρνει-

που σ’ αξιοπρέπειας τ’ άβατα και τα ιερά σε φέρνει!

Και πόσο πίσω αφήνεις συ στρατιές λαών που τρέχουν

στον ίδιο αγώνισμα με σε, μα δίχως και ν’ αντέχουν…

Φοροφυγάδα η Λαγκράντ τόλμησε να σε πει.

Εσένα! Όπου προτιμάς η ζωή σου να κοπεί

παρά φόρο απλήρωτο ν’ αφήσεις! Τι κακία

στα λόγια της όπου αυτή έδειξε η κυρία!

Αλλά και ζήλεια προφανώς ,γιατί ο λαός εκείνης

ανέχεται η πατρίδα του να τελευτά εκ πείνης

παρά αυτός τους φόρους του να δώσει που χρωστάει

για να μπορέσει και αυτή η τάλαινα να φάει…

Μα σύ το φοροδοτικό κράτα ψηλά κεφάλι

και, έλληνα, πες της της Λαγκάρντ πως σου χρωστάει  και πάλι-

γιατί ενώ τέτοιες ψευτιές για σένα έχει ξεράσει,

μα δεν την έχεις, έλληνα, ακόμα εσύ σχολάσει…