ΤΟ ΝΈΟ ΠΟΥ ΈΡΧΕΤΑΙ

Σαν κύμα που έχει ανάκουστο κινήσει

κι έρχεται όλα τα παλιά να σβήσει-

σαν αύρα που όσο πάει δυναμώνει

και φτάνει σίφουνας κι όλα νεκρώνει-

κι ως φόνος που ακόμα δεν τον ξέρει

ούτε το φονικό του το μαχαίρι,

έτσι και κάτι έχει κινήσει Νέο

που τρέχει προς τα ’δω Μέγα κι Ωραίο.

Κι όλοι ενώ στη χώρα ησυχάζουν

κι άσκοπα ευχές και μόδας ρούχα αλλάζουν

Εκείνο φτάνει ανεμελιά γεμάτο

κι αφρός Αυτό κι όλα συντρίμμια κάτω.

Μια θηλυκή μορφή μονάχα μένει

μαζί και τρομερή και τρομαγμένη

για να γεννήσει με το Νέο βιαστή της

κούφο ένα ακόμα και θρασύ παιδί της.