ΛΑΟΙ ΚΑΙ ΚΟΠΆΔΙΑ

Λαοί που ψέματα τους λένε
παίρνουν τα όπλα και νικούν
και σαν παιδιά δεν μυξοκλαίνε
λίγο ψωμί να τους πετούν.

Λαοί κλεμμένοι απ’ το γκοβέρνο
κεφάλια παίρνουνε αντίς.
Δε λέν: «αφέντη μπρος σου γέρνω-
γύρνα και μένα για να δεις».

Παίρνουν στο χέρι τους το νόμο
και ψεύτρες γλώσσες ξεριζούν,
κόφτουν κλεφτόχερα απ’ τον ώμο
και τους δυνάστες τους χαλούν.

    Η ΠΙΤΑ

Οι μιαροί, οι βρωμεροί πολιτικοί μας

ας ωρύονται φρικτά στη διαπασών,

δεν μπορούνε να σκεπάσουν τη φωνή μας-

που φωνή είναι πλέον πάντων και πασών.

Ξέρουν όλοι τους πως έχουν κατακλέψει.

Μα κανένας για τον άλλον δε μιλά

γιατί τότε η αποκάλυψη θα τρέξει

και σαν κόλλα πάνω σ’ όλους θα κολλά.

Λες και όταν εψηφίζαμε, δεν ήταν

για να εκλέξουμε Βουλή, πρωθυπουργό,

μα το σύνθημα να δίναμε, στην πίτα

να επιπέσουνε με βήμα αυτοί γοργό.

Αν μια τέτοια το λοιπόν δημοκρατία

ειν’ αυτή για την οποία αυτοί μιλούν,

απ’ αυτήνε προτιμώ εγώ τη βία

απ’ αυτούς που τέτοιο αίσχος καταλούν

Και παράξενα μας βλέπουν λες και κάτι

να τους λέμε μ’ εξωγήινων μιλιά.

Λοιπόν πάλι: Κι εμείς θέλουμε κομμάτι!

Ή το παίρνουμε απ’ την τρύπια σας κοιλιά!